عبدالمجید نیکنام
مدیرعامل سیمان فارس نو

با توجه به اینکه هم‌اکنون در صنعت سیمان کشور عرضه بر تقاضا فزونی گرفته است و با وجود صادرات 20 میلیون‌تنی سیمان و کلینکر، حدود 18 میلیون تن کلینکر و سیمان مازاد تولید می‌باشد، لازم است جهت تحریک تقاضا و افزایش میزان مصرف این فرآورده که به حق خمیرمایه سازندگی نام گرفته است تدابیری اتخاذ شود.

1- استفاده از سیمان به جای آسفالت در احداث جاده‌های جدید که می‌تواند عمر جاده‌ها و حتی معابر درون‌شهری را به شدت افزایش دهد و اثرپذیری این جاده‌ها را از شرایط جوی (گرما و سرما) تقلیل دهد و از رهگذر این تدبیر می‌توان مقادیر زیادی در مصرف قیر صرفه‌جویی و برای صادرات جدی قیر مازاد چاره‌اندیشی کرد.

2- اجرای ساختمان‌ها به صورت اسکلت بتنی به جای اسکلت فلزی که می‌تواند هم در افزایش عمر و کیفیت ساختمان‌سازی تاثیر مثبت داشته باشد و هم هزینه تمام‌شده ساختمان را کاهش دهد. همانگونه که می‌دانید در ایران قیمت یک تن سیمان یک بیستم قیمت یک تن فولاد است؛ علاوه بر آن بخشی از فولاد موردنیاز کشور به دلیل عدم تکافوی تولید داخل از خارج وارد می‌شود که می‌توان در راستای حمایت از تولید داخلی و منافع ملی آن را قطع کرد.

3- صنعت سیمان به‌شدت انرژی‌بر بوده و یکی از معضلات این صنعت تامین نقدینگی جهت پرداخت قبوض انرژی (برق و گاز و مازوت) است و از مصرف‌کنندگان عمده سیمان در کشور در بخش پروژه‌های عمرانی، وزارت نیرو و وزارت نفت هستند.

براین اساس می‌توان با طراحی ساز و کار مناسب نسبت به تهاتر سیمان با بدهی‌های کارخانجات بابت مصرف انرژی رونقی در زمینه مصارف سیمان ایجاد کرد. همین ساز و کار را در خصوص تهاتر مالیات عملکرد و ارزش افزوده شرکت‌ها با هزینه سیمان موردنیاز پروژه‌های دولتی نیز می‌توان اعمال کرد.

4- از آنجا که سیمان یک کالای حجیم و وزین است و هزینه‌های حمل آن تا مرزهای صادراتی به شدت قابل‌توجه است، به گونه‌ای که در برخی موارد تا نصف قیمت محصول را باید هزینه حمل پرداخت؛ در راستای حمایت از تولید و صادرات، دولت می‌تواند با تخصیص یارانه در بخش حمل و نقل زمینی و دریایی، جهت صادرات انگیزه بیشتری ایجاد کند. این موضوع در برخی کشورهای صادرات محور از جمله چین مسبوق به سابقه است.