به گزارش ارانیکو به نقل از اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران، محمد مروج رئیس انجمن صنایع نساجی می‌گوید عمده کشورهایی که مشکل اشتغال داشته اند روی صنعت نساجی سرمایه گذاری کرده اند، او با نام بردن از کشورهایی مانند چین، ویتنام، کامبوج، هند و بتگلادش که درصد قابل توجهی از چالش اشتغال را در کشورشان با صنایع نساجی و پوشاک حل کرده‌اند، می‌گوید: «در حال حاضر بنگلادش یکی از صادرکنندگان عمده پوشاک در کشور است و نزدیک به 30 میلیارد دلار صادرات سالیانه از این راه دارد در حالی که حدود 20 سال پیش شاید درآمد کل بنگلادش کمتر از یک میلیارد دلار بود و این رشد برای کشور فقیری چون بنگلادش عددی قابل توجه است.»

او با اشاره به این که برای ایجاد یک شغل در صنعت نساجی عدد کوچک تری نسبت به مشاغل دیگر نیاز است و این مزیت بسیار مهمی است، می‌گوید: « براساس محاسبات دکتر مومنی برای راه اندازی یک شغل در پتروشیمی 914 هزار دلار نیاز است درحالی این عدد در صنعت نساجی تنها 10 هزار دلار یعنی سی و چند میلیون تومان است.»

علاوه براین ها یکی دیگر از مزیت های صنایع نساجی سبز بودن و آلودگی کم است که در شرایط کنونی و باتوجه به آلودگی هوا در شهرهای بزرگ یک مزیت مهم محسوب می‌شود، مروج در این باره می گوید: «صنایع نساجی نسبت به صنایع دیگر، آلودگی کمتری دارد و سبز محسوب می‌شود و حتی لزومی ندارد در شعاع 120 کیلیومتری شهرها جای بگیرد.»

به گفته او یکی دیگر از مزیت‌های این صنعت فرصت بالای کار و اشتغال برای زنان است که میزان نرخ بیکاری آن‌ها در کشور بسیار بالاتر از مردان است. مروج می‌گوید: « در حال حاضر بسیاری از لباس‌های تولید داخل با مارک‌‌های خارجی عرضه می‌شوند و مغازه‌های زیادی وجود دارند که مارک فروش هستند؛ وقتی به تولید کننده ایراد می‌گیریم که چرا از اسم و مارک خودت استفاده نمی‌کنی می‌گوید اگر مارک خودم باشد حداقل 20 درصد باید ارزان تر بفروشم و مشتری هم کمتر علاقه نشان می‌دهد که کالا را بخرد در حالی که با مارک خارجی مشتری پول بیشتری می‌دهد و با علاقه خردید می‌کند.»