اگر ساعات کار را هم اصلاح کنیم و آن را از هشت ساعت به شش ساعت کاهش بدهیم یا بالعکس افزایش بدهیم بازهم در کشور ما کار مفید بیشتر از چهار ساعت جواب نمی دهد، چون کار در ایران بر اساس چهار ساعت تعریف و مدیریت شده است.حسن صادقی معاون امور شهرستانهای خانه کارگر با اعلام این مطلب گفت: مشکل کاهش ساعات مفید کار از ساختار فرهنگ کار نشات می گیرد و دولتها همواره عامل کاهش میزان بهره‌وری نیروی کار بوده‌اند.وی محدود کردن میزان تعطیلات را مورد تاکید قرار داد و گفت: کشور ما در رده سوم به لحاظ میزان تعطیلات و پرت نیروی کار است و با مقایسه میزان تعطیلات رسمی و غیر رسمی در طول سال مشاهده می شود که میزان تعطیلات رسمی و غیر رسمی معادل هم هستند در حالی که یکی از عوامل کاهش بهره‌وری و بازدهی نیروی کار همین تعطیلات خلق الساعه است.صادقی از انگیزه به عنوان اصلی‌ترین عامل افزایش بهره‌وری نام برد و ادامه داد: در چین مکانیسمی به نام بهره‌وری و پاداش تولید تعریف کرده‌اند که اگر کار جمعی از یک ظرفیتی بیشتر شد سود حاصل از آن محاسبه و به حساب پرسنل و کارگران واریز شود تا انگیزه و روحیه کار بالا برود.صادقی گفت: کارگر ایرانی از اینکه هشت ساعت وقت خود را در اختیار کارفرما بگذارد هیچ ابایی ندارد ولی آیا مدیران توان به فعل تبدیل کردن قوه هشت ساعت کار را دارند؟وی ادامه داد: متاسفانه مدیران توان مدیریت کار مفید را ندارند و این یک بحث جدی است به نظر می رسد که مسئله سوء مدیریت در بالابردن بهره‌وری و تعریف کار مفید برای نیروی کار را باید اضافه کنیم.معاون امور شهرستانهای خانه کارگر در بخش دیگری از گفتگو با ایسنا کارگر ایرانی را بهترین نیروی کار در کشورهای خارجی عنوان کرد و گفت: در کشورهای امارات، کویت و حتی کره جنوبی، کارگر ایرانی به عنوان بهترین نیروی کار شناخته می شود و آنها ترجیح می دهند به جای کارگر افغانی از نیروی ایرانی استفاده کنند؛ حتی در کره جنوبی کارگر ایرانی را به ترک ترجیح می دهند چون نیروی ایرانی به دلیل برخورداری از امکانات و خدمات و همچنین مدیریت برنامه‌ریزی و ابزارهای ایجاد انگیزه هیچگاه از کار نمی زند و همین تعهد کاری سبب به کارگیری او شده است.وی در عین حال درباره اثرات مطلوب کار فردی و جمعی توضیح داد: طبعا کار فردی است که کار جمعی را شکل می دهد چون مشخصه کار فردی در کارگاههای کوچک دیده می شود در حالی که واحدهای بزرگ صنعتی و تولیدی به کار جمعی مشغولند و معمولا اثرات کار جمعی در ایران مطلوبتر از کار انفرادی خود را نشان داده است.