جایگاه ایران در بازارهای جهانی تقویت می‌شود

به گزارش ارانیکو به نقل از شانا، این کارشناس ارشد اقتصاد انرژی با بیان این که هم اکنون میزان عرضه بالای نفت خام و تقاضای کم، سبب کاهش قیمت نفت در دنیا شده و این امر انگیزه برای سرمایهگذاری جدید در صنعت نفت را به شدت کاهش داده است، اظهار کرد: هم اکنون ذخایر استراتژیک نفت خام بسیاری از کشورهای پیشرفته همچون آمریکا پر است.

وی الگوی جدید قراردادهای نفتی را یک ضرورت حتمی برای صنعت نفت ایران دانست و گفت: اگر قراردادهای بیع متقابل و بای بک برای سرمایهگذاران و شرکتهای خارجی همچنان جذاب بود، اینها یک سال بعد از برجام برای شروع کار به صنعت نفت ایران وارد میشدند، اما آیا این اتفاق افتاده؟ قطعا نه، بنابراین منتقدان باید به این نکته توجه لازم را داشته باشند.

غنینژاد با بیان این که الگوی جدید قراردادهای نفتی شرکتهای بزرگ نفتی را برای حضور مجدد در ایران ترغیب خواهد کرد، افزود: اگر منتقدان به این الگوی جدید قراردادی انتقاد دارند باید پیشنهاد خود را نیز ارائه دهند نه این که فقط انتقاد کنند، این نوع انتقاد غیر مسئولانه است.

این کارشناس ارشد اقتصاد انرژی با اشاره به این که شرایط کنونی صنعت نفت نسبت به ١٠ سال قبل زمین تا آسمان فرق کرده است، گفت: هم اکنون چشماندازی برای افزایش قیمت نفت وجود ندارد.

وی با تاکید بر این که همه جناحها باید دست به دست هم دهند و منابع نفتی ایران را پیش از کاهش بیشتر قیمت جهانی آن برداشت کنند، ادامه داد: نسلهای آینده با انرژیهای تجدید پذیر بیشتر سروکار خواهند داشت و منابع هیدروکربوری همانند زغال سنگ بدون استفاد باقی خواهند ماند.

غنینژاد با بیان این که تحقق و عملیاتی شدن الگوی جدید قراردادهای نفتی در ایران به تثبیت جایگاه ایران در بازار جهانی کمک زیادی خواهد کرد، گفت: اگر در سال ١٣٩١ ایران به جای ٢ میلیون و ٦ میلیون میلیون بشکه تولید نفت داشت به این راحتیها کشورهای غربی نمیتوانستند ما را تحریم کنند.

این کارشناس اقتصاد انرژی با تاکید بر این که یکی از راههای رسیدن به اهداف اقتصاد مقاومتی بالا بردن سطح تولید نفت خام است، تا احتمال تحریم ما کمتر شود، اظهار کرد: عده ای تصور میکنند اقتصاد مقاومتی یعنی این که اقتصاد غیر نفتی شود، این حرف بسیار پوچ و بی معنی است، مگر میشود اقتصاد کشوری که در مجموع نفت و گاز در دنیا نخست است بدون نفت باشد.

غنینژاد افزود: مشکل اقتصاد ما این است که بودجه دولت وابسته به نفت شده، باید با حداکثر امکانات خود منابع نفتی را برداشت کنیم و درآمدهای نفتی نباید وارد بودجه شود بلکه آن را برای نسلهای بعد سرمایه گذاری کنیم.