معافیت مالیاتی فرش حفظ شود

حمید کارگر با اشاره به لحاظ نشدن معافیت مالیاتی فرش دستباف در لایحه مالیات بر ارزش افزوده گفت: پیش از این فرش دستباف در فهرست کالاهای مشمول مالیات بر ارزش افزوده قرار نداشت و از معافیت برخوردار بود، این مساله در ردیف ۱۳ از ماده ۱۲ در فصل دوم قانون فعلی تصریح شده است.

وی ادامه داد: در لایحهای که هم اکنون در مجلس شورای اسلامی در دست بررسی است، این معافیت حذف شده است که میتواند پیامدهای زیانباری برای این هنر- صنعت ملی و داخلی کشورمان داشته باشد.

رئیس مرکز ملی فرش ایران با اشاره به ارزشها و ویژگیهای فرش دستباف در حوزه اقتصاد مقاومتی گفت: از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی انتظار میرود در تصویب نهایی قانون مالیات بر ارزش افزوده با نگاه حمایتی به هنر- صنعت فرش دستباف، ضمن تاکید بر معافیت فرش دستباف از مالیات بر ارزش افزوده، یاور این هنر- صنعت در شرایط اقتصادی کنونی باشند.

بنابر این گزارش؛ فرش دستباف ایران که محصولی هنری و اقتصادی محسوب میشود به ۸۰ کشور از جمله المان و ایتالیا از قاره اروپا، لبنان و کویت و قطر از خاورمیانه، ژاپن و چین از شرق اسیا صادر میشود و همچنان نقش راهبری در بازارهای بین المللی دارد. فرش دستباف ایرانی، چون عصاره تمدن انسانی و هنری تاریخی است در منظر همه جهانیان فقط به نام ایران شناخته میشود و هیچ کس توان رقابت ندارد و حتی چین هم به مشتری خوب تبدیل شده است.

طبق روایات شاهنامة فردوسی، آغاز فرش­بافی، رشتن و بافتن به زمان تهمورث یعنی زمان پیشدادیان بازمی­گردد. در تاریخ طبری از فرش­هایی که با مو و پشم حیوانات در این دوره بافته شده سخن رفته است. قدیمی­ترین نشانه از هنر قالیبافی به عصر مفرغ باز می­گردد این نشانه یک کارد قالیبافی است که از گورهای عهد مفرغ ترکمنستان و شمال ایران یافت شده است. در شهر سوخته (دشت سیستان ـ. جنوب شرقی ایران) نیز فرش­های حصیری و پارچه و ابزارهای بافندگی به دست آمده که متعلق به ۲۸۰۰ - ۲۵۰۰ پیش از میلاد است. در دورة هخامنشیان، به نقل از گزنفون، شهر کهن ساردیس به قالی­های گره­باف خود فخر می­کرده که به نقش­های حاشیه و هیکل­های مردان و شیردال­های افسانه­ای آراسته بوده است.

کهن­ترین قالی­ها به ترتیب: قالی کشف شده در نقش برجسته کاخ نینوا، فرش پازیریک از پنجمین گور اقوام سکایی، تکه فرش قومس (دوران ساسانیان)، فرش آناتولی (۱۳ - ۱۴ م). از دوره اشکانیان تنها می­توان به فرش مقبره لوکان چین اشاره کرد که به عقیدة پژوهشگران پشم آن از قفقاز (که در ان زمان متعلق به ایران بود) است. از دوره ساسانیان نیز تکه فرش قومس و فرش تاریخی و جواهرنشان بهارستان که در تالار بار عام کاخ تیسفون گسترده بوده و پس از حمله اعراب به عنوان غنیمت تقسیم شده است.

در قرون اولیه هجری پس از نفوذ اسلام طرح فرش­ها، به سبب منع شبیه­سازی و زینت، تغییر کرد، امّا در زمان خلفای عباسی که تجمل­گرایی و قصرهای پر زرق و برق رواج یافت بافت این­گونه فرش­ها نیز رونق گرفت. از دوره سلجوقی نیز تکه فرشی با نقوش هندسی در موزه اوقاف استانبول نگهداری می­شود. سفرنامه ابن بطوطه از دورة ایلخانان به فرش­های عظیم و گرانبهای کاخ غازان­خان و فرش­های حرم امام رضا (ع) در مشهد اشاره کرده است. در دوره تیموریان از کارگاه­های بزرگ قالی­بافی سبزوار سخن رفته است و استفاده از مینیاتور در نقشة فرش­ها توسط نگارگران چیره­دست.