۱۵هزار تولیدکننده پوشاک قربانی منافع ۱۰۰فروشگاه

هفته گذشته بود که حمیدرضا دهقانینیا، مدیرکل فناوری اطلاعات ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز با اشاره به آغاز برخورد با برندهای محرز پوشاک قاچاق در واحدهای تجاری، از تشکیل تیمهایی با حضور نمایندگان سازمان حمایت از حقوق مصرفکنندگان و تولیدکنندگان، اتاق اصناف و پلیس خبر داده بود که به مجتمعهای هدف مراجعه و اخطار کتبی نهایی پیش از مقابله را به واحدهای صنفی ابلاغ کردهاند. اینجا است که دیگر هیچ بهانهای باقی نمیماند و البته از هفته آجاری نیز با اضافه شدن نمایندگان تعزیرات به تیمهای عملکننده، طرح برخورد با عرضهکنندگان پوشاک قاچاق آغاز شده است.

به موازات این، درست از دوشنبه ۱۱دیماه هم، برخورد گام به گام با پوشاک محرز قاچاق شروع شد و به اذعان بهرام شهریاری، نائب رئیس اتحادیه نساجی و پوشاک ایران، در گام اول با فروشگاههای با متراژ بیش از ۴۰۰متر در مجتمعهای شناخته شده تهران برخورد صورت گرفته است که این فروشگاهها با تابلوی یک برند، پوشاک غیرمجاز را عرضه میکردند.

اما گویا این موضوع به مزاج بعضی افراد خوش نیامده و با بهانههای واهی، درصدد متوقف کردن و اشکالگیری از طرح مذکور هستند؛ به طوری که مجید افتخاری، عضو هیات مدیره اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران نیز در این باره اعلام کرده که در چند روز اخیر، برخی از مسئولان و افراد در حوزههای مختلف صنعت پوشاک به بهانه اینکه این اقدامات، منجر به از بین رفتن آرامش بازار میشود، سعی در توقف طرح داشتهاند.

وی با طرح این پرسش که چگونه ممکن است، جمعآوری متقلبین منجر به از بین رفتن آرامش بازار شود، گفت: این افراد یک جریان سازمانیافته را تشکیل میدهند که با دو کلید «واژه آرامش بازار از بین میرود» و «بازار پلیسی میشود»، قصد جلوگیری از برخورد با برندهای متلقب را دارند.

این اتفاقات در حالی رخ میدهد که به اذعان سعید جلالیقدیری، دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک، ۱۰۰هزار فروشگاه عرضهکننده پوشاک در کشور وجود دارد که مسلماً برخورد با ۱۰۰فروشگاه، آن هم فروشگاههایی که پوشاک خارجی را در قالب برندهای معتبر بینالمللی عرضه کرده و مربوط به دهک مصرفکننده پوشاک لاکچری است، هیچ تأثیری در عرضه عمومی پوشاک کشور ندارد. در واقع اینگونه میتوان گفت که نسبت یک به هزار فروشگاه، عدد ناچیزی است و نمیتوان گفت که برخورد با این تعداد فروشگاه، کمبودی در بازار شب عید ایجاد میکند و به این ترتیب، نظم بازار را به هم میریزد.

همچنین به اذعان رضا تازیکی، مدیر طرح ملی تکاپو نیز در زنجیره صنعت پوشاک ایران، ۸۶۰هزار نفر مشغول به کار هستند و یا آنکه بنا بر آمارهای موجود، ۱۵هزار واحد صنفی و ۱۵۰۰واحد صنعتی تولیدکننده پوشاک در کشور وجود دارد که این اعداد و ارقام نشان میدهد، این صنعت به عنوان صنایع کاربر شناخته شده و موجب ایجاد اشتغال بسیار، با سرمایه کم میشود.

با همه این شرایط، حالا باید پرسید که آیا منافع این ۱۰۰فروشگاه عرضهکننده پوشاک محرز قاچاق ارجح است یا ۱۵هزار واحد صنفی و ۱۵۰۰واحد صنعتی تولیدکننده پوشاک؟