ونزوئلا و روسیه سه کشوری هستند که تحت تحریم‌های نفتی غرب قرار گرفته‌اند. اما یک تفاوت اساسی بین روسیه با دو کشور ایران و ونزوئلا در مواجهه با تحریم وجود داشت و این تفاوت ناظر بر اقدام پیشگیرانه روس‌ها در بازارسازی برای صادرات نفت خود است.
در گزارشی با عنوان «روسیه با بازارسازی نفت تحریم نفتی را بی‌اثر کرد/ رشد صادرات نفت روس‌ها به 3 کشور» به این موضوع پرداخت که چگونه روس‌ها با سیاست «شراکت استراتژیک با چین»، «خرید تقاضای هند از طریق سهامدار شدن در پالایشگاه‌های این کشور» و «تجارت سربه‌سر با ترکیه» توانستند جریان صادرات نفت خود را بعد از تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا حفظ کنند.
طبق تصویر 1، روس‌ها توانستند با بازارسازی نفت خود، صادرات نفت را در شرایط تلاطمات تحریمی ایمن کنند و صادرات نفت آنها بعد از فوریه سال جاری مصادف با وقوع جنگ اوکراین، نه تنها کاهش نیافت بلکه افزایش نیز داشته است.
تصویر 1 مطابق با آمار سازمان اوپک، موسسه BP و پترولجستیک رسم شده است و نوسانات ایجاد شده در میزان صادرات نفت سه کشور ایران، ونزوئلا و روسیه بعد از اعمال تحریم‌ها در تاریخ می 2018، ژانویه 2019 و فوریه 2022 را نشان می‌دهد.
تصویر 1
طبق تصویر 1، صادرات نفت ایران بعد از گذشت پنج ماه از خروج آمریکا از برجام در می 2018، حدود 24 درصد از کل صادرات و معادل 500 هزار بشکه در روز کاهش یافت. این عدد برای ونزوئلا حدود 40 درصد و معادل 400 هزار بشکه در روز به ثبت رسیده است.
اما صادرات نفت روسیه بعد از گذشت 5 ماه از اعمال تحریم نفتی نه تنها کاهش نیافت که به میزان 200 هزار بشکه معادل 4 درصد از کل صادرات این کشور افزایش یافت.
مقایسه تجربه روسیه با ایران و ونزوئلا به خوبی نشان می‌دهد که نقش بازارسازی نفت تا چه میزان می‌تواند تحریم‌های نفتی را بی‌اثر کند، موضوعی که در دولت سیزدهم نیز با تقویت شراکت استراتژیک با چین و سهامداری در پالایشگاه‌های ونزوئلا در حال پیگیری است.
فارس