محمدرضا نعمت‌زاده از افزایش 8 میلیارد دلاری سرمایه‌گذاری خارجه در 8 سال آینده خبر داد و گفت:‌ باید با تمرکز بر قابلیت‌ها و ظرفیت‌های طبیعی موجود در ایران و ایجاد ارزش افزوده از طریق سرمایه‌گذاری، از خروج خام این ظرفیت‌ها جلوگیری کنیم.

 وی با بیان اینکه امتیاز ایران در جمع 9 کشور عضو اکو 149 است که این شاخص ارزیابی کمترین عدد است، گفت: در این جمع افغانستان با 168 امتیاز پایین‌ترین رتبه و بهترین امتیاز نیز متعلق به قزاقستان با 69 امتیاز است و بهتر است از اعلام رتبه ایران خودداری کنیم.

نعمت‌زاده با اشاره به اینکه امتیاز ایران طی یک سال گذشته از 145 به 149 رسیده است، گفت: از مجموعه کشورها، پنج کشور در امتیازهای بالای 100 و چهار کشور در امتیازات پایین‌تر از 100 قرار دارند.

وی تاکید کرد: همان‌گونه که در جلسات رای اعتماد قول داده‌ام، وزارت صنعت، معدن و تجارت برنامه‌ریزی کرده تا در چهار سال آینده امتیاز ایران را به کف امتیازات نزدیک‌تر کند.

وزیر صنعت، معدن و تجارت شفاف‌سازی و حذف پروسه‌های غیرضروری، حمایت از سرمایه‌گذاری، مالیات، تسهیلات بانکی، الزام‌آور بودن اجرای قراردادها، آسان کردن نقل و انتقال پول به واسطه فعالیت بین‌المللی بانک‌ها، موارد زیرسازی از جمله شبکه حمل و نقل در تمام بخش‌ها را از جمله مواردی اعلام کرد که تمرکز و اصلاح آنها می‌تواند در افزایش جایگاه ایران در جمع کشورهای اکو موثر باشد.

عضو هیات دولت یازدهم قابلیت‌ها و ظرفیت‌های طبیعی موجود در ایران را در مقایسه با سایر کشورها مزیتی قابل توجه برای ایران دانست و گفت: باید با تمرکز بر این منابع و ایجاد ارزش افزوده از طریق سرمایه‌گذاری اهتمام خود را برای خودداری از خروج خام این ظرفیت‌ها معطوف کنیم.

نعمت‌زاده از بخش‌های نفت و پتروشیمی به عنوان نمونه‌ای بارز و قابل لمس یاد کرد و گفت: باید تلاش کنیم محصول نهایی را از مواد خام استخراجی تولید و به بازارهای جهانی عرضه کنیم.

وی در عین حال نیروی انسانی کشور را نیز ظرفیتی بالقوه اعلام کرد و گفت: باید حلقه‌های مفقوده برای بالفعل کردن این مزیت نیز شناسایی و این زنجیره را برای رسیدن به اهداف تکمیل کنیم.

وزیر صنعت، معدن و تجارت همکاری دانشگاه و صنعت را یکی از این حلقه‌های مفقوده عنوان کرد و گفت: دانشگاه باید برای رسیدن به محصول نهایی در بخش صنعت شبیه‌سازی و مدل‌سازی را در اولویت قرار داده سپس بر تولید انبوه تمرکز کند نه اینکه در بدو اقدام، هدف‌گذاری را بر تولید محصول نهایی صرفا با داده‌های کتابی و روی کاغذ انجام دهد.