به گزارش ارانیکو به نقل از نیویورک تایمز، صادرات فولاد چین در حال افزایش است اما ظاهراً این علامت خوبی برای اقتصاد این کشور بشمار نخواهد آمد
تعداد کارخانه‌های فولادسازی چین بسیار بیش از نیاز این کشور است، مشکلی که به علت رکود در صنعت ساخت و ساز، به عنوان بزرگترین مصرف‌کننده، شدیدتر نیز شده است. اکنون بهای فولاد در بازارهای داخلی بشدت کاهش یافته و علاوه بر آنکه هزاران کارگر بیکار شده‌اند، بسیار از کارخانجات تولیدی نیز یا فعالت خود را کاهش داده و یا بکلی تعطیل شده‌اند.
با کاهش تقاضای داخلی، اینک تولیدکنندگانی که هنوز فعالیت دارند بسوی بازارهای جهانی روی آورده‌اند. در طی دوازده ماه منتهی به فوریه 2015 حجم صادرات فولاد چین با 55 درصد رشد، به 100 میلیون تن رسید.
آقای لوئیس کویجز، اقتصاددان ارشد بخش چین در رویال بانک اسکاتلند، در هنک گنک، می‌گوید: « این یک واقعیت است که تولید کنندگان چینی اقدام به دامپینگ فولاد در بازارهای جهانی کرده‌اند، اما مطمئن هستم از اینکه هنوز خریداری وجود دارد خوشحال هستند. اما مطمئن نیستم که این اقدامی باشد که دولت چین مایل به ادامه آن باشد.»
عوامل سنتی مؤثر در رشد اقتصادی چین، یعنی بخش تولیدی، مسکن و مستغلات و پروژه‌های زیرساختاری دولتهای محلی، اکنون به مهمترین تهدید برای اقتصاد این کشور تبدیل شده‌اند.
انتظار می‌رود که این بخشها با رکود مواجه شده و بر چشم‌انداز اقتصاد چین تأثیر گذار شوند. اما اقتصاد دانان و تحلیلگران به این نتیجه رسیده‌اند که تأثیر این روند می تواند برای دولت چین بسیار دردناکتر از آن باشد که بتواند با آن مقابله کند.
گرچه پکن تأکید بر تغییر جهت رشد اقتصادی به سمت افزایش هزینه کالاهای مصرفی و توسعه بازار محور دارد اما دسترسی به اهداف تعیین شده در زمینه اشتغال، رشد اقتصادی و تورم هنوز از وابستگی شدیدی به بخش صنایع سنگین و تولیدی برخوردار می‌باشد. سلامت وضعیت صنایعی نظیر فولاد سازی، راه‌آهن و خانه‌سازی بسیار در هم تنیده شده‌است و واردشدن تنش بر یکی از آنها بر دیگران نیز فشار وارد خواهد کرد.
آخرین ارقام اقتصادی منتشره چندان آرام بخش نیستند.بر اساس شاخصهای اقتصادی که روز چهارشنبه منتشر گردید میزان رشد تولیدات صنعتی در چین طی دو ماه اول سالجاری میلادی، در مقایسه با مدت مشابه سال قبل ، رشدی برابر با 6.8 درصد بوده که پایینترین نرخ رشد از سال 2008 تاکنون می باشد.
در این حال این کاهش بهای کالایی هم مزید بر علت شده است. شاخص بهای مصرف کننده ماه گذشته 4.8 درصد نسبت به ماه مشابه سال قبل کاهش یافت که شدیدترین میزان کاهش از سال 2009 بشمار می رود. همچنین خرید زمین توسط شرکتهای ساختمانی حدود 30درصد تنزل یافته است.
آقای کویجز می گوید: « اگر به شرکتهایی که دچار سختی شده‌اند توجه کنید خواهید دید که صنایع سنگین بدترین موقعیت را دارند.»