تازه‌ترین آمارها نشان می‌دهد که برخلاف کاهش تعداد شرکت‌های بورس اوراق بهادار، تعداد واحدها و شعبات بانک‌ها نسبت به 15 سال پیش 4٢درصد افزایش یافته است.
باید بگویم این آمار کاملا درست است. به‌لحاظ جمعیت و به‌لحاظ اقتصادی تعداد شعب بانکی ما نسبت به کشورهای توسعه‌یافته زیاد است، از آنجایی که بانک‌ها نقش واسطه‌گری دارند، باید حدود وظایف و اختیارات آنها در اقتصاد محدود شود، بنابراین هرچقدر تعداد شعب بانکی بیشتر شود، امر واسطه‌گری نیز افزایش می‌یابد. یکی از معضلاتی که در جامعه ما به کرات دیده می‌شود این است که جای اینکه یک فرد دارای یک یا دو کارت و حساب بانکی باشد، چندین کارت و حساب بانکی دارد و این موضوع یک رقابت ناسالمی در اقتصاد کشور ایجاد می‌کند و به سرعت گردش پول و تورم دامن می‌زند. بنابراین تاکید می‌کنم هرچه تعداد شعب بانکی زیادتر باشد، این امر به اقتصاد ناکارآمد و غیرمولد منجر می‌شود. وقتی رقابت برای جذب منابع بانکی بیشتر می‌شود، طبیعی است که نرخ بهره بالا می‌رود و قیمت تمام شده افزایش می‌یابد. همچنین آنجایی که قرار است تسهیلات به بخش مولد کشورمان داده شود، قیمت تمام شده خیلی گران تمام می‌شود. بنابراین هر اندازه نظام بانکی کشور منسجم‌تر باشد به‌نفع اقتصادمان خواهد بود. این نکته را نیز باید مدنظر داشت که تعداد بالای شعب بانکی هزینه زیادی را به اقتصاد کشور تحمیل می‌کند، این هزینه نیز از محل سودی که بابت تسهیلات از مشتریان می‌گیرند، تامین می‌شود. در کشورهای توسعه‌یافته معمولا بانک‌های بزرگ هستند که برنده بازی‌اند، به این معنا که بانک‌های کوچک نمی‌توانند در عرصه اقتصادی دوام بیاورند و بانک‌های بزرگ آنها را از گردونه خارج خواهند کرد، منتهی در کشور ما چون یک سیستم حمایتی در نظام بانکداری وجود دارد و به‌نوعی پشت بانک‌ها به‌ویژه بانک‌های خصوصی کانون‌های قدرتی قرار دارند که نمی‌گذارند این بانک‌ها از گردونه خارج شوند، آثار آن به اقتصاد مولد و مفید، مردم و حوزه‌هایی که می‌توانند برای کشور مفید باشند، تحمیل می‌شود. حتما باید محدودیتی درمورد تعداد شعب بانکی لحاظ شود و بانک‌هایی که به‌نوعی نیازی به آنها در اقتصاد دیده نمی‌شود، از گردونه خارج شوند. ما باید به مانند دیگر کشورها درمورد تشکیل شعب بانکی استانداردهایی را در نظر بگیریم و شعب بانکی را باتوجه به جمعیت کشور ایجاد کنیم. الان ممکن است بالای 10هزار شعبه در کشور وجود داشته باشد؛ شاید نصف این رقم، کفاف جمعیت‌مان را بدهد. درحال حاضر بانکداری الکترونیک رشد کرده و جایگزین بانکداری سنتی و فیزیکی شده است، بنابراین طبیعی است که تعداد شعب نیز کاهش یاید. در بانکداری الکترونیک مردم وقت کمتری را در شعب بانکی سپری می‌کنند و کار خودشان را می‌توانند در منزل و با سرعت بیشتری انجام دهند. بنابراین کاهش شعب بانکی در دنیای امروز توجیه‌پذیر است و اصلا نیازی به این همه شعبه نیست. برای تحقق این امر می‌توان از دو روش عمل کرد؛ یکی کوچک سازی بانک‌هاست و دیگری ادغام شعب بانکی که اخیرا نیز بر این موضوع از سوی مسئولان و کارشناسان تاکید زیادی شده است.
آرمان