به نقل از تجارت نیوز، وی در جلسه‌ای که در محل موسسه‌ عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی با عنوان «آسیب‌شناسی وضعیت مسکن» برگزار شد، تاکید کرد: ریشه نابه‌سامانی در حوزه مسکن در اصطکاک‌ها، غیرقابل تجارت بودن، گرانی، ناهمگنی و کندی واکنش عرضه به تحولات تقاضا است.

بخش هایی از سخنان وی در پی می‌آید:

اصلی‌ترین مسائل مسکن قیمت زمین و سوداگری در این بخش، ضعف قوانین، ضعف بازار رهن و حجم بالای مسکن نامناسب است.

* در نیمه اول سال ۲۰۱۷ رتبه مسکن ایران در بین ۹۵ کشور جهان از نظر نسبت قیمت یک خانه میان‌قیمت به درآمد در دسترس یک خانواده میان درآمد، ۶۷ و از نظر میزان استطاعت مالی یک خانواده واقع در دهک‌های میانی درآمد برای بازپرداخت وام رهنی یک خانه میان‌قیمت جایگاه ۹۰ است.

* در ایران متوسط سهم زمین از قیمت مسکن در مقایسه با دیگر کشورها بسیار بالاست. سهم زمین از قیمت مسکن در نقاط متراکم شهری در حدود ۶۰ درصد است و در مورد مسکن لوکس این سهم حتی به ۸۰ درصد هم می‌رسد. این در حالی است که در دنیا تنها در برخی از شهرها و مراکز مالی و تجاری بسیار ویژه مانند هنگ کنگ و در کشورهای کوچک و پرجمعیتی مانند ژاپن که به علت کمبود زمین سعی دارند بستر دریا را به زمین قابل سکونت تبدیل کنند، سهم زمین از قیمت واحد مسکونی تا این حد بالاست.

*عدم حضور توسعه‌گران در کشور ایران سبب شده عرضه زمین شهری به هیچ عنوان پاسخگو تقاضای فزاینده آن نباشد.

*کمبود عرضه زمین شهری به خوبی در تراکم بسیار بالا کلان‌شهرهای کشور و علی‌الخصوص در تهران نمایان است و این شهر در میان ۱۰۰ شهر اول پرجمعیت دنیا دوازدهمین شهر است.

* هجوم سرمایه به سمت بازار زمین، توازن بازارها را به نفع زمین تغییر داده و سرمایه را در زمین انباشت و بلوکه می‌کنند. این پدیده باعث از دست رفتن فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش‌های مولد و اشتغالزای اقتصاد کشور می‌شود و سرعت گردش پول در اقتصاد کشور را کاهش می‌دهد. رانت موجود در زمین شهری نیز یکی از موضوعات اصلی در اقتصاد شهری است.