رضا پدیدار، در ارزیابی افزایش قیمت بنزین اظهار داشت: برای هر گونه افزایش قیمتی باید تاثیر آن بر پتانسیل اقتصادی کشور و نرخ پایه کالاها پیش‌بینی شده باشد، بنزین یک کالای استراتژیک است هر گونه تغییر در نرخ آن باید با مطالعه و آگاهی قبلی در تاثیر بر سبد هزینه خانوار و اقتصاد کشور باشد.

وی با بیان اینکه هر گونه تغییر قیمت بدون مطالعه و رعایت ضوابط، تاثیر زیان‌باری بر جامعه دارد، افزود: با توجه به اینکه درآمدهای فضای کسب و کار کشور به دلیل تحریم و محدودیت اقتصادی کم شده، تغییر شتابزده در نرخ کالاهای اساسی آثار روانی در جامعه خواهد داشت.

رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی در ادامه به قاچاق بنزین پرداخت و گفت: بخشی از بنزینی که می‌گویند قاچاق می‌شود در واقع قاچاق نشده و یا به مصرف خودرو نمی‌رسد، چون قیمت ارزان است به عنوان حلّال استفاده می‌شود، تولیدکنندگانی که نیاز به حلال دارند از جایگاه بنزین را خریده و به عنوان حلال استفاده می‌کنند و با توجه به اینکه خودرو این بنزین را استفاده نکرده تصور می‌شود که قاچاق شده است.

وی با بیان اینکه ما دچار در هم ریختگی آماری شده‌ایم، افزود: از ابتدای مهر 97 مقرر شده بود با نظارت شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی 4 استان مرزی فقط با کارت سوخت دریافت کنند، زمانی که کارت‌هایی با مصرف بیش از 300 لیتر بنزین از مدار خارج شد، از 67 هزار دارنده این کارت‌ها کسی اعتراض نکرد.

پدیدار در ادامه بیان کرد: انرژی در ایران یک مزیت نسبی است که می‌تواند به مزیت رقابتی و ارزش افزوده اقتصادی تبدیل شود، صرف اینکه بنزین را افزایش قیمت دهیم، مزیت نسبی را حفظ نکرده‌ایم و کشور دچار رکود می‌شود. بنابراین باید از آن استفاده بهینه شود، چون کشورهایی که دارای مزیت نسبی نسبت به کالا و خدمات هستند از آن استفاده کرده و به رشد اقتصادی می‌رسند.

وی تصریح کرد: مثلا مزیت نسبی کشور چین کارگر ارزان است هر تولیدکننده محصول که نیاز به کارگر با دستمزد پایین دارد به چین می‌رود و این باعث رشد اقتصادی چین شده، در ایران نیز به انرژی ارزان باید به عنوان یک مزیت نسبی که می‌تواند به مزیت رقابتی تبدیل شود، نگاه کنیم.

رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی خاطرنشان کرد: متاسفانه در کشور ما به مزیت‌های نسبی در حوزه انرژی توجه نشده و به خاطر ارزانی حامل‌ها فقط سوزانده می‌شوند، اکنون روزانه 25 تا 30 میلیون لیتر مازاد بنزین داریم که اگر ظرفیت پالایشگاه‌ها را افزایش دهیم و نفت خامی را که نمی‌توانیم بفروشیم تبدیل به بنزین و روی صادرات تمرکز کنیم؛ هم چرخ تولید و صنعت راه می‌افتد و هم ارزش افزوده را از طریق صادرات بدست می‌آوریم و هم اینکه التهاب اقتصادی ایجاد نمی‌شود.