نایلون گونه‌ای پلیمر ترکیبی و پلی آمید است که برای نخستین بار در ۹ اسفند ۱۳۱۳ (۲۸ فوریه ۱۹۳۵)، توسط والاس کاروترز در مرکز پژوهش دوپونت ساخته شد. نایلون یکی از پرکاربردترین پلیمرها در عموم است.

نایلون گونه‌ای از گرمانرم است که از مواد نرم ساخته شده است. نخستین کاربری‌های تجاری از نایلون در ساختن برس مسواک (۱۹۳۸) و جوراب زنانه (۱۹۴۰) بود. این مواد از واحدهای تکرارشونده که با پیوند پپتاید (یا پیوند شیمیایی آمید) به یکدیگر پیوند یافته‌اند، تشکیل شده و نوعی پلی امید است.

نایلون نخستین پلیمر ترکیبی موفق در بازرگانی است. هدف از ساخت نایلون آن بود که چون در دوران جنگ جهانی دوم، ابریشم کمیاب شده بود، نایلون جایگزین ترکیبی ابریشم شود و بتوان چیزهایی را که با ابریشم ساخته می‌شد با این ماده ساخت؛ این ماده در آن دوران در ساخت برخی وسایل نظامی چون چتر نجات، جلقه توپ‌خانه ضد هوایی و تایرهای بسیاری از انواع خودروهای نظامی بکار رفت.

انواع مختلف پلی آمید: پلی آمید 6 (PA6)، پلی آمید 6.6 (PA6.6)، پلی آمید 11 (PA11)، پلی آمید 6و 6.6 (PA6,6.6)، پلی آمید 12 (PA12) و ...
نکته: به پلی آمید ها، نایلون (Nylon) نیز گفته می شود.

نام های دیگر: کاپرولان (Caprolan)، سلانز (Celanz)، اپرآمید (Epramid)، نووآمید (Novamid)، ارگامید (Orgamid)، تکومید (Tecomid)، اولترامید (Ultramid)، ولامید (Wellamid)

کاربرد آن در صنایع ،شامل موارد زیر می باشد :

• اتومبیل
• الکتریک و الکترونیک
• مبلمان اداری و خانگی (furniture)
• وسایل خانگی
• وسایل ساختمانی (construction)