به نقل از روابط عمومی اداره کل استاندارد استان تهران ، مدیرکل استاندارد تهران ، با اشاره بر اینکه روغن تفاله زیتون با برندهای مختلف و از اسپانیا و ترکیه وارد کشور می‌شود، گفت: این روغن بر اساس استاندارد ملی مصرف خوراکی ندارد ؛ اما در جریان بازرسی کارشناسان استاندارد از مراکز عرضه مشخص شد که عده ای برای مصرف خوراکی این روغن را ارایه می‌کنند.

روغن زیتون برحسب اسیدیته به انواع فرابکر ، بکر درجه یک ، بکر معمولی ، لامپانت و پالایش شده تقسیم می‌شود .

روغن تفاله زیتون‌( POMACE ) از ارزش پایین تری برخوردار است و بنابر استاندارد ملی مصرف خوراکی ندارد. گرچه در حال حاضر و در خارج از کشور با قیمت ارزانتر نسبت به سایر انواع آن ارایه می‌شود و مصرف خوراکی دارد. از آنجاییکه شناسایی کیفی روغن به لحاظ ویژگی های ظاهری شامل رنگ و بو به سادگی امکان پذیر نیست و نیاز به مهارت و آگاهی خاص دارد ، لذا توصیه می‌شود حتما از روغن زیتون‌های دارای نشان استاندارد استفاه شود.

برای خرید روغن زیتون مرغوب ضمن توجه بر تاریخ تولید و انقضای آن و نشان استاندارد ( در صورت تولید داخلی آن ) ، باید ابتدا روغن را بویید و سپس آن را چشید.

روغن زیتون خوب باید بوی زیتون ، سبزی و یا سیب دهد که مربوط به نوع زیتون و یا زمان برداشت آن است و اگر بوی فلز از آن احساس شود ، روغن نامرغوب و فاسد است. مصرف روغن زیتون سالم به دلیل دارا بودن آنتی اکسیدان موجب کاهش سکته های قلبی و مغزی و نیز کلسترول می‌شود.

دمای مناسب برای نگهداری روغن زیتون 20 تا 25 درجه سانتی گراد بالای صفر است و نیازی نیست در یخچال نگهداری شود ؛ زیرا اگر خیلی سرد شود و دما به زیر 10 درجه سانتی گراد برسد ، اسیدهای چرب تک غیراشباع موجود در روغن به شکل کریستال نمایان می‌شود.

اگر روغن در معرض اکسیژن هوا قرار بگیرد ( بر اثر باز و بسته شدن زیاد در بطری ) ، رادیکال های آزاد در آن ایجاد می‌شود و نور باعث اکسیداسیون خود به خودی در آن می‌شود که روند فسادش را تسریع می‌کند.

از آنجایی که حرارت زیاد باعث تبخیر الکل‌ها و استرهای موجود در روغن زیتون که مولد طعم و بوی آن می‌شود ، بهتر است آن را در سالادها و غذاهای سرد ریخت و برای پخت با حرارت کم و متوسط بکار برد. برای استفاده از روغن زیتون در پخت‌و‌پز و سرخ کردن ، بهتر است از روغن نوع فرابکر و تصفیه شده به شرط استفاده نکردن مجدد و با حرارت کم استفاده شود.